#n 0
#k 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,
#z
#e
1. Betlejem święte, 
     miasteczko     
  wsławione, * Tyś  
  przez Proroków z  
 dawna ogłoszone *  
  według proroctwa  
 Micheaszowego, * z 
ciebie miał wynijść 
 Wódz ludu Bożego.  
                    
#z
#e
   2. To się już    
dzisiaj spełniło na 
 tobie, * posiadasz 
 Boga w maluczkiej  
 Osobie: * O, jakże 
 wdzięcznie brzmią  
anielskie pienia, * 
 wyśpiewujące hymny 
    uwielbienia.    
                    
#z
#e
                    
3. Tych więc aniołów
 i my naśladujmy, * 
 uczcijmy z nimi, z 
nimi się radujmy, * 
 wołając: „Witaj o  
 Panie nad pany, *  
przez Twych Proroków
 z dawna obiecany”. 
                    
#z
#e
 4. Izajaszu, wesel 
 się wraz z nami! * 
   Coś przejrzał    
 duchem, my widzim  
   oczami: * oto    
 Panienka porodziła 
 Syna, * nie znając 
męża, jak wdzięczna 
      nowina!       
                    
#z
#e
5. I Baruch wiernych
 przyszłym cieszył  
 cudem, * że Bóg na 
    ziemi z swym    
 zamieszka ludem, * 
 pełniąc nadzieję,  
   którą tęskność   
słodził, * dziś nam 
w Betlejem Chrystus 
   się narodził.    
#z
#e
                    
6. Izaijaszu, coś za
  ludem prosił * i  
    głos do Pana    
Zastępów podnosił, *
 by dał Baranka nam 
panującego, * pójdź 
  do Betlejem, tam  
  masz złożonego.   
                    
#z
#e
 7. Co Patriarchom  
przysięgałeś, Panie,
 * że ze krwi onych 
Mesyjasz powstanie: 
   * Toś dzisiaj    
ziścił, gdyś Dawida 
  plemię * uczcił   
synostwem Zbawiciela
      ziemię.       
                    
#z
#e
8. Pójdź, pokolenie 
Judy, witaj Pana, * 
 złóż Mu twe berło, 
padnij na kolana, * 
  bo oto woła Bóg   
Jakubową mową, * ze 
  wszystkich ludów  
  Chrystus będzie   
       głową.       
                    
#z
#e
9. Już się proroctwo
 Dawida spełniło, * 
  gdy ode Wschodu   
   Trzech Królów    
   przybyło, * z    
   wielkimi dary,   
niskimi pokłony, * u
   nóg Dzieciątka   
  składają korony.  
                    
#z
#e
  10. Dziś więc do  
Pana przybliżmy się 
 społem, * cześć Mu 
 oddajmy i uderzmy  
 czołem, * wołając: 
 „Panie, zmiłuj się 
 nad nami, * a nie  
racz gardzić naszymi
     prośbami!”