#n 0
#k 1,2,3,4,5,6,7,8,9,10,11,12,13,14,15,16,17,18,
#z
#e
                    
1. Głos wdzięczny z 
  nieba wychodzi *  
 gwiazdę k’nam nową 
  wywodzi, * która  
rozświeca ciemności 
 * i odkrywa nasze  
      złości.       
                    
                    
#z
#e
                    
 2. Z różdżki Jesse 
  kwiat zakwita, *  
  który zbawieniem  
 świat wita, * Pan  
  Bóg zesłał Syna   
swego * przed wieki 
    narodzonego.    
                    
                    
#z
#e
                    
                    
  3. Ojcowie tego   
  czekali, * Tego   
 Prorocy żądali, *  
Tego Bóg światu miał
zjawić, * od śmierci
  człeka wybawić.   
                    
                    
#z
#e
                    
4. Którego, aby wąż 
   zdradził, * z    
 rajskich rozkoszy  
wysadził, * skusił, 
    by z drzewa     
    rajskiego *     
     skosztował     
    zakazanego.     
                    
#z
#e
                    
 5. Przez co był z  
raju wygnany * i na 
   wieczną śmierć   
skazany, * lecz Pan 
 użalił się tego, * 
 myślał o zbawieniu 
       jego.        
                    
                    
#z
#e
                    
                    
6. Wnet anioł Pannie
zwiastował, * o czym
Prorok prorokował: *
iż miał powstać Syn 
zacnego * plemienia 
    dawidowego.     
                    
                    
#z
#e
                    
  7. Weselcie się,  
 ziemskie strony! * 
Puściwszy niebieskie
 trony, * Bóg idzie 
 na te niskości * z 
  niewymownej swej  
      litości.      
                    
                    
#z
#e
                    
                    
 8. Weselcie się i  
anieli, * a bądźcie 
 tego weseli, * że  
się nam Bóg w ciele 
stawi, * ten upadek 
   nasz naprawi.    
                    
                    
#z
#e
                    
  9. Weselcie się,  
 wszyscy święci * i 
wy, ludzie smutkiem 
 zdjęci, * idzie na 
świat Odkupiciel, * 
    strapionych     
     wszystkich     
     Zbawiciel.     
                    
#z
#e
                    
10. Wesel się, stary
Adamie, * wesel się 
 i Abrahamie, * już 
     wstaje twe     
    pokolenie, *    
 wszystkich narodów 
     zbawienie.     
                    
                    
#z
#e
                    
                    
11. Wesel się i ty, 
Dawidzie, * oto Król
 do ciebie idzie, * 
który na tronie twym
siędzie, * na wieki 
  królować będzie.  
                    
                    
#z
#e
                    
 12. Weselcie się i 
dziateczki, * matki 
i cne panieneczki; *
   oto Panna Syna   
 rodzi, * niech ta  
  wieść wszystkich  
     zachodzi.      
                    
                    
#z
#e
                    
13. Którą Archanioł 
 pozdrowił, * a te  
słowa do Niej mówił:
  * „Zdrowa bądź,   
pełnaś światłości, *
  porodzisz Syna w  
    czystości”.     
                    
                    
#z
#e
                    
 14. Panna, gdy to  
    usłyszała, *    
      pokornie      
  odpowiedziała: *  
 „Otom służka Pana  
  mego, * stań się  
według słowa Twego”.
                    
                    
#z
#e
                    
                    
 15. Szczęśliweż to 
 ukorzenie, * które 
dało nam zbawienie, 
   * Serce Panny    
zniewoliło, * Boga z
  nieba wybawiło.   
                    
                    
#z
#e
                    
                    
16. Przez Twą pokorę
żądamy, * niech tej 
 łaski doznawamy, * 
 by nam grzechy nie 
szkodziły, * od Boga
 nas nie dzieliły.  
                    
                    
#z
#e
                    
 17. Zjednaj nam u  
   Syna Twego, *    
 Zbawiciela świata  
 tego, * czystość,  
 miłość i pokorę, * 
   gładzące naszą   
     niesworę.      
                    
                    
#z
#e
                    
18. Daj nam pozbyć, 
co jest złego, * daj
    dojść dobra     
najwyższego; * przez
pokorę nas takową * 
wpraw w społeczność 
     Jezusową.