#n 0
#k 1,2,3,4,5,6,7,8,9,
#z
#e
  1. Bóg w Trójcy   
świętej sprawił to w
   niebie, * aby    
 grzesznika przyjął 
 do siebie, * który 
  Go przez grzech   
porzucił, * chce, by
się do Niego wrócił,
* dziwnym sposobem. 
                    
#z
#e
2. Bóg Ojciec Syna z
łona swojego * zsyła
   na okup człeka   
 grzesznego: * Tak  
   Bóg Syn, Jezus   
najmilszy * idzie na
   świat, nie kto   
  inszy, * zbawić   
     człowieka.     
                    
#z
#e
                    
3. Zstępuje Poseł z 
nieba górnego * jako
 pociecha dla ludu  
swego: * Bóg Ojciec 
swą wszechmocnością 
* i Duch Święty swą 
mądrością * wszystko
    to sprawił.     
                    
#z
#e
                    
 4. Panna poczęła i 
  porodziła, * gdy  
   przez miesięcy   
 dziewięć nosiła: * 
   złożyła Go na    
 sianeczku, * dała  
pokłon Dzieciąteczku
* z wielkim weselem.
                    
#z
#e
                    
5. Pasterze, którzy 
straż trzody mieli, 
   * światłość na   
 niebie ujrzeli. *  
    Anioł się im    
   ukazuje, * do    
Betlejem rozkazuje *
   powitać Pana.    
                    
#z
#e
                    
6. Panna się cieszy,
 Dziecię całuje, *  
   niewczasu Jego   
  sercem żałuje, *  
   mówiąc: „Synu    
 kochany, * z dawna 
na świat pożądany, *
 bądź pochwalony”.  
                    
#z
#e
  7. Królowie dary  
  oddają swoje: *   
    „Przyjmijże,    
Dziecię, wszystko to
 Twoje”: * Pierwszy 
 Mu oddaje złoto, * 
 mówiąc, że już nie 
 dba o to, * bo Go  
      miłuje.       
                    
#z
#e
                    
 8. Drugi kadzidło  
stawia przed Pana, *
Znaj Stwórcę swego, 
  duszo kochana! *  
    Trzeci mirrę    
ofiarował, * każdy, 
co miał, to darował 
  * Panu swojemu.   
                    
#z
#e
                    
9. A my, grzesznicy,
w grzechach ospali, 
 * trzeba, żebyśmy  
pokłon oddali; * boć
   On nam odpuści   
grzechy, * da z sobą
zażyć pociechy * na 
   wieki wieczne.