#n 0
#k 1,2,3,4,5,6,
#z
#e
                    
                    
 1. Posyła do Panny 
 nie lada anioła, * 
lecz mocarza swego, 
cnego archanioła, * 
  Miłośnik narodu,  
                    
                    
                    
#e
                    
                    
niechaj śle mocnego 
   posła w naszej   
   sprawie, * aby   
przyrodzeniu uczynił
   bezprawie * z    
panieńskiego płodu.

                    
                    
#z
#e
                    
  2. Przyrodzeniem  
  władnie zrodzony  
   Król chwały, *   
 króluje, panuje i  
 wszystkie zakały * 
  ze świata przecz  
       znosi,       
                    
                    
#e
                    
                    
   pysznych karki   
łamie, hardych myśli
  tłoczy, * żaden   
mocarz mocy jego nie
  uskoczy * wszech  
  siły przenosi.
   
                    
                    
#z
#e
                    
                    
  3. Niechże precz  
   wyrzuci Książę   
świata tego, * Matkę
 uczestniczką niech 
czyni wszystkiego, *
Państwa ojcowskiego.
                    
                    
#e
                    
                    
 Wychodź, pośle, z  
tymi posłany darami,
* odkryj, co starymi
 tajono pismami, *  
 mocą posła cnego.
 
                    
                    
                    
#z
#e
                    
  4. Przystępuj i   
zwiastuj, mów: „Bądź
pozdrowiona”, * mów:
„że łaski pełna, że 
z Bogiem złączona”, 
 * mów: „niech się  
      nie boi.      
                    
                    
#e
                    
Panno, przyjmij ten 
    skarb Boży,     
  powierzony, * w   
którym czysty zamysł
    Twój będzie     
 spełniony * i ślub 
    się ostoi”.
    
                    
                    
#z
#e
                    
                    
5. Wysłuchała Panna 
posła i przyjęła, * 
 uwierzyła słowu i  
Syna poczęła, * ale 
   przedziwnego.    
                    
                    
                    
#e
                    
                    
 I radzcę i rządcę  
narodu ludzkiego, * 
Boga wszechmocnego, 
Ojca wieku wszego, *
      w słowie      
   gruntownego.
    
                    
                    
#z
#e
                    
                    
6. Ten nam niech dać
   raczy grzechów   
odpuszczenie, * winy
niech z nas zniesie,
a niech da zbawienie
* na wysokim niebie.
                    
                    
#e
                    
                    
Racz błagać za nami,
Panno, Syna swego, *
niech da do ojczyzny
 przyjść z wygnania 
 tego, * przez ten  
   owoc z Ciebie!