Urząd zbawienia ludzkiego

1. Urząd zbawienia ludzkiego *
potrzebował pilnie tego, *
by upadek Bóg naprawił, *
człowieka grzesznego zbawił.

2. Pan Bóg w Trójcy świętej radził, *
by świat zbawił, grzechy zgładził, *
przez wcielenie Syna swego, *
sprawą Ducha najświętszego.

3. Panna od wieku przejrzana, *
archaniołem obesłana, *
żeby na to przyzwoliła, *
Matką Najwyższego była.

4. Mówiąc: „Zdrowaś bądź, Maryja, *
łaskiś pełna, żadna inna, *
Pan jest z Tobą od stworzenia, *
nie lękaj się pozdrowienia”.

5. Oto poczniesz Najwyższego, *
Syna Boga wszechmocnego, *
i porodzisz Boską mocą, *
Ducha Świętego pomocą.

6. Panna się z tego zdumiała, *
czego przedtem nie słyszała, *
wolą Bożą być baczyła, *
aniołowi przyzwoliła.

7. O czym, sprawnie wysłuchawszy, rzekła posłowi, powstawszy: „Służebnicam Pana mego, *
stań się według słowa twego”.

8. Duch Święty natychmiast zstąpił, *
ciało panieńskie poświęcił; *
Słowo Boże jest wcielone, *
ludzkie plemię wybawione.

9. Przy tej tak wdzięcznej nowinie, *
którąć anioł prawi ninie, *
pełna łaski Panno, prosim, *
łaskę Pańską niech odnosim.

10. W Tobie jest obfitość wszelka, *
a w nas jej potrzeba wielka. *
Maryjo, morzem łask słynąc, *
dozwól łaskom na nas spłynąć.