Bóg w Trójcy świętej

1. Bóg w Trójcy świętej sprawił to w niebie, *
aby grzesznika przyjął do siebie, *
który Go przez grzech porzucił, *
chce, by się do Niego wrócił, *
dziwnym sposobem.

2. Bóg Ojciec Syna z łona swojego *
zsyła na okup człeka grzesznego: *
Tak Bóg Syn, Jezus najmilszy *
idzie na świat, nie kto inszy, *
zbawić człowieka.

3. Zstępuje Poseł z nieba górnego *
jako pociecha dla ludu swego: *
Bóg Ojciec swą wszechmocnością *
i Duch Święty swą mądrością *
wszystko to sprawił.

4. Panna poczęła i porodziła, *
gdy przez miesięcy dziewięć nosiła: *
złożyła Go na sianeczku, *
dała pokłon Dzieciąteczku *
z wielkim weselem.

5. Pasterze, którzy straż trzody mieli, *
światłość na niebie ujrzeli. *
Anioł się im ukazuje, *
do Betlejem rozkazuje *
powitać Pana.

6. Panna się cieszy, Dziecię całuje, *
niewczasu Jego sercem żałuje, *
mówiąc: „Synu kochany, *
z dawna na świat pożądany, *
bądź pochwalony”.

7. Królowie dary oddają swoje: *
„Przyjmijże, Dziecię, wszystko to Twoje”: *
Pierwszy Mu oddaje złoto, *
mówiąc, że już nie dba o to, *
bo Go miłuje.

8. Drugi kadzidło stawia przed Pana, *
Znaj Stwórcę swego, duszo kochana! *
Trzeci mirrę ofiarował, *
każdy, co miał, to darował *
Panu swojemu.

9. A my, grzesznicy, w grzechach ospali, *
trzeba, żebyśmy pokłon oddali; *
boć On nam odpuści grzechy, *
da z sobą zażyć pociechy *
na wieki wieczne.