Mądrości, która

1. Mądrości, która z ust Bożych wypływasz, *
wszystko urządzasz, zewsząd cel dobywasz: *
przybądź i naucz nas dróg roztropności, *
wieczna mądrości.

2. O Adonai! Wodzu Izraela, *
coś go wybawił z rąk nieprzyjaciela: *
przybądź upadłym pod ciężkim brzemieniem *
z silnym ramieniem.

3. Korzeniu Jesse! Tyś chorągwią ludów, *
zamilkną króle na widok Twych cudów: *
przybądź i pospiesz, użal się z tej doli, *
wybaw z niewoli!

4. Kluczu Dawidów, Izraela Boże! *
Co Ty otworzysz, nikt zamknąć nie może. *
Przybądź, a wywiedź mocą Twej prawicy *
więźniów z ciemnicy.

5. O wschodzie ranny, światło wiekuiste, *
sprawiedliwości słońce promieniste! *
Przybądź i oświeć w ciemnościach siedzące *
nędznych tysiące!

6. Królu narodów, Tyś ich upragnieniem, *
Tyś jest węgielnym jedności kamieniem! *
Przybądź, niech człowiek przez Ciebie stworzony *
będzie zbawiony!

7. Emmanuelu, Królu, Prawodawco, *
oczekiwanie narodów i Zbawco, *
przybądź i nasze wysłuchaj wołanie, *
Boże, nasz Panie!

8. W czterotysięcznej utęsknienia nocy *
patriarchowie, króle i prorocy *
i naród wszystek takie głosy wznosił, *
o Zbawcę prosił.

9. Też głosy wznosim dziś w Kościele nowym, *
w czteroniedzielnym czasie Adwentowym, *
pamiętni skutków upadku ciężkiego *
Adamowego.

10. Ty, coś z szatańskiej wykupił nas ręki, *
o Chryste, przyjmij cześć naszą i dzięki! *
Daj Twój obchodzić w czystości sumienia *
dzień narodzenia.