Po upadku człowieka

1. Po upadku człowieka grzesznego, *
użalił się Pan stworzenia swego. *
Zesłał na świat archanioła cnego.

2. Idź do Panny, imię Jej Maryja, *
spraw poselstwo: „Zdrowaś, łaski pełna, *
Pan jest z Tobą, nie bądźże troskliwa”.

3. Panna natenczas psałterz czytała, *
gdy pozdrowienie to usłyszała, *
na słowa się anielskie zdumiała.

4. Archanioł, widząc Pannę troskliwą, *
jął Ją cieszyć mową łagodliwą: *
„Panno, nie lękaj się, Pan jest z Tobą”.

5. „Znalazłaś łaskę u Pana swego, *
Ty się masz stać Matką Syna Jego, *
ta jest wola Boga wszechmocnego”.

6. „A będzie mu dane imię Jezus, *
Ten będzie Zbawicielem wszystkich dusz, *
raczysz, miła Panno, przyzwolić już”.

7. Panna, aczkolwiek była troskliwa, *
ale widząc, że to wola Boża, *
rzekła: „Pańska służebnica ci ja”.

8. „A żem ja wielce pragnęła tego, *
bym mogła być sługą Matki Jego, *
stańże mi się według słowa Twego”.

9. Jak prędko te słowa wymówiła, *
wnet Pana w żywocie swym poczęła, *
a tam Bogu cześć i chwałę dała.

10. O Panno, gdyżeś takowej mocy, *
wołamy k’Tobie we dnie i w nocy, *
raczysz nam być grzesznym na pomocy.

11. Byśmy, Panno, przez Twe przyczynienie *
mieli tu swych grzechów odpuszczenie, *
a potem wiekuiste zbawienie.