A czemuż mój Jezus

1. A czemuż mój Jezus tak ubogo leży, *
ani po królewsku, ni w drogiej odzieży? *
Znać dlatego, by grzesznika, czartowskiego niewolnika *
od piekła wybawił, przez ubóstwo zbawił.

2. Czemuż nie w pałacach rodzi się Dziecina, *
wszak świat, niebo, ziemia Jego jest dziedzina? *
Ale w stajence ubogiej, na sianeczku mróz srogi; *
w kamiennym żłóbeczku, zimno Paniąteczku.

3. Czemuż nie w bogatej pościeli królewskiej, *
nie pod pawilonem leży Pan niebieski? *
Pajęczyna pawilonem, by każdy człek był zbawionym *
od nałogu złego, Bogu obmierzłego.

4. A cóż za dworzany ma małe dzieciątko, *
Syn Ojca wiecznego, miłe pacholątko? *
Osioł z wołem to dworzany, zważ człeku Pana nad pany; *
bydlęta Mu służą, jak Bogu posłużą.

5. A ty Mu jak służysz? Żałość Mu zadajesz, *
gdy za Jego dobroć czartu się oddajesz. *
Porzuć swoje złe nałogi, Jezusowi łzy na nogi, *
wylewaj serdecznie, będziesz żył z Nim wiecznie.